45,000 ชั่วโมงแห่งการเรียน
คือเวลาเฉลี่ยในห้องเรียนของคนเราตั้งแต่ชั้นอนุบาลจนจบปริญญาตรี
สำหรับบางคน เวลาของการเรียนเป็นเวลาที่แสนน่าเบื่อ เป็นเวลาที่แสนทรมานเพราะมันเครียดกดดันและแข่งขันสูง
ใช่ครับ สำหรับผมก็ประมาณนั้นแหละ เวลาของการเรียนไม่สนุกเท่าไหร่ แต่จากประสบการณ์ของผม เวลาทั้งหมดนั้นมันคือการสร้างบันได้ไปสู่ “ชีวิตที่เราต้องการ”
ถ้าคุณเดินเข้าไปหาครูแนะแนวให้แนะนำการเรียนต่อในสายอาชีพ คุณจะได้คำตอบที่ถูกคำนวณมาจากเกรดเฉลี่ย GPA, GAT, PAT ออกมาเป็นคณะหรือสาขาที่เหมาะสมกับช่วงคะแนนของคุณ
แต่ในโลกของสายอาชีพ ควรวัดผลกันที่ใครตอบ ก ข ค ง ได้ถูกมากกว่ากัน มันใช่เหรอครับ?
ถ้าคุณไม่อยากให้ตัวเองสิ้นหวังในทางเลือกขนาดนั้น ก็จงแสวงหาคำตอบของคุณเองให้เจอ
มันคงเป็นคำพูดติดหูไปแล้วว่า เราต้องหาตัวตนหรือสิ่งที่ชอบให้เจอในวัยเรียน แต่ผมบอกตามตรงว่าเราจะไม่มีทางหาเจอเลย ถ้าเราได้แต่นั่งถามตัวเองหรือพยายามคำตอบจากคนอื่น
เพราะว่าตัวตนไม่ไดถูกฝังใน DNA แต่เราต้องสร้างมันขึ้นมาครับ
ซึ่งวิธีที่ดีที่สุดคือการออกไปลองทำ เพื่อทำให้เราค้นพบมัน แล้วหัวใจเราจะเป็นตัวตอบเราเองว่านั่นคือสิ่งที่เราต้องการจริงหรือไม่
ครั้งแรกที่ผมอยากไปสวนสนุกสมัยเด็ก ก่อนจะไปผมตั้งเป้าไว้ว่าผมอยากเล่นรถไฟเหาะที่สุด แต่หลังจากวินาทีที่ได้ลองเล่น มันกลับกลายเป็นสิ่งที่ผมเกลียดที่สุดเพราะผมกลัวความสูงมาก ผมจึงพยายามหาเครื่องเล่นอื่น และแล้วผมก็ได้พบว่าสิ่งที่ผมมองข้ามมาตลอดคือเมืองหิมะ
คุณจะไม่มีทางรู้เลยว่าคุณชอบอะไร
หรือไม่ชอบอะไร ถ้าคุณไม่ได้ทดลองทำมันจริงๆ
ขอบคุณข้อมูลจาก: ก่อนเวลาสุดท้าย